Kredi derecelendirme notu, bir ülkenin kendisine verilen borçları geri ödeyebilme kapasitesini veya geri ödeyememe olasılığını gösteren bir kredi riski değerlendirmesi anlamına geliyor. Dünyada ülkelere kredi derecelendirme notunu veren ve yatırımcılar tarafından genel bir kabul gören üç büyük kredi derecelendirme kuruluşu bulunuyor. Bunlar Moody’s, Fitch ve Standard&Poors (S&P). Bu kuruluşlar ülkelerin ekonomik ve politik durumlarını inceleyerek kredi risk puanlarını hesaplıyor.
Peki bu kuruluşlar kredi derecelendirme notlarına neye istinaden belirliyor?
Bu kuruluşlar aslında GSYH büyüme oranı, işsizlik oranı, cari işlemler dengesi, enflasyon oranı, kamu borçlanmaları ve işsizlik oranı gibi ülkelerin makroekonomik göstergelerine bakarak ekonomik riski belirliyor.
Ayrıca bu not belirlenirken politik risk, siyasi istikrar, seçimlerin zamanlamaları, ülke içi siyasal dengeler ve iktidar partisinin oy oranı gibi kriterleri değerlendirme kapsamına alıyor.
AAA’dan D’ye kadar alfabetik harfler ile kredi derecelendirme puanları ve puan düzeyleri belirlenen ülkeler, esasında “yatırım yapılabilir” veya “yatırım yapılamaz” olarak ikiye ayrılmakta. Kuruluşlardan BBB- kredi derecelendirme notunu ya da daha yükseğini alan ülkeler yatırım yapılabilir, daha düşük not alan ülkeler ise yatırım yapılamaz olarak tanımlanıyor. Bu harf sistemi de yine kredi notu olarak 100 üzerinden çevriliyor.
1. Avustralya – Kredi Notu: 100
2. Kanada – Kredi Notu: 100
3. Danimarka – Kredi Notu: 100
4. Almanya – Kredi Notu: 100
5. Hollanda – Kredi Notu: 100
6. İsviçre – Kredi Notu: 100
7. Norveç – Kredi Notu: 99
8. Singapur – Kredi Notu: 98
9. ABD – Kredi Notu: 98
10. Avusturya – Kredi Notu: 96
11. Yeni Zelanda – Kredi Notu: 95
12. Fransa – Kredi Notu: 92
13. Hong Kong – Kredi Notu: 90
14. Tayvan – Kredi Notu: 90
15. Birleşik Arap Emirlikleri – Kredi Notu: 90
16. Birleşik Krallık – Kredi Notu: 90
