1. Dünya Savaşı sırasında 1917 yılında Osmanlı İmparatorluğu’ndan koparılan Filistin’de kurulan İngiliz manda yönetimi bugünkü sorunların temellerini attı. BBC News’te manda yönetiminin yaşattığı acıları bir ailenin öyküsü üzerinden anlatılıyor. Haberin çevirisini Odatv okurları için hazırladık.
Eid Haddad’ın ebeveynleri, 1938’de Britanya’nın Filistin’deki varlığınıntüm gücüne tanık olduklarında henüz ergenlik çağındaydılar.
Bay Haddad, “Askerlerin içeri girip insanlara saldırdığını gördüler. Babam bana, adamlardan birinin kafasına (Arapça’da) modakah adı verilen, eti kıymak için kullanılan tahta bir çekiçle vurulduğunu ve öldüğünü söyledi” dedi.
“Bir adam ve oğlu tütün yapraklarını kurutmak için asıyorlardı. Az önce arkalarından vuruldular.”
“Kaos vardı” diyor.
Ailesi, İngiliz kuvvetleri tarafından toplu cezalandırmaya maruz kalan bir Filistin köyü olan El Bassa’da yaşıyordu ve İngiliz güçleri, o dönemdeki eylemlerini “cezai tedbirler” olarak nitelendirdi. Birliklerin tepelerde faaliyet gösteren silahlı isyancıların saldırılarına maruz kalması durumunda bunlar tüm köyleri hedef alacaktır.
Bay Haddad, Salı günü saat 16:00 BST’de başlayan ve İngiliz ve Fransızların Orta Doğu’yu bir yüzyıl önce nasıl kontrol ettiğini, bölgeyi bugün hala yankılanan şekillerde nasıl şekillendirdiğini inceleyen yeni BBC Radyo 4 dizisi The Mandates’te zulmü anlattı.
İŞGAL ALTINDAKİ TOPRAKLARDAN BİR ÖYKÜ
Çeşitli tarihçilerden dinlediğimiz dizide; Günümüz İsrail’i ve İşgal Altındaki Filistin Toprakları, Ürdün, Lübnan ve Suriye’yi kapsayan bölgede bir asır önce yaşanan olayların uzmanları. Bugün Avrupa ve Ortadoğu’yu etkisi altına alan sarsıntılardan doğrudan etkilenen kadın, erkek ve onların torunlarıyla konuştuk.
Bay Haddad’la ilk kez geçen yıl, Birleşik Krallık’ın 1917’den 1948’e kadar Filistin’i kontrolü sırasında işlediği iddia edilen savaş suçları nedeniyle Filistin liderliğindeki bir özür girişimini haber yaparken iletişime geçtim.
Bu kez Danimarka’daki evinden telefon ettiğimde onunla konuştuğumda, Lübnan’da kendi çocukluğunun öyküsünü anlattı.
Dizi için röportaj yaptığım diğer birçok kişi gibi, anne ve babasının da ilk yaşamları, İngiliz ve Fransız yönetiminin bölgede yıllar süren çatışmaları ve mezhepsel ayaklanmaları ateşlediği dönemde ortaya çıktı.
Çocukluğu, Avrupalı güçlerin müdahalelerini terk etmesinden sonraki on yıllarda Orta Doğu’yu pençesine alan kanlı istikrarsızlığı özetliyordu.
Görüştüğümüz bir tarihçi bize, mandaların tarihinin o kadar temel olduğunu ve fiilen “bugünün tarihi” olduğunu söyledi.
İNGİLİZLERİN KANLI PLANI
Birinci Dünya Savaşı sırasında İngiltere, çökmekte olan Osmanlı İmparatorluğu’nun topraklarını işgal edip ele geçirirken, ulusal kendi kaderini tayin hakkının artan güçlerinden yararlandı. Bölgede bağımsızlık arayışında olan Araplara ve Filistin’de bir Yahudi yuvası arayan Siyonist harekete, bölgenin büyük bir kısmı hakkında birbirine rakip vaatler verdi.
İngilizler ve Fransızlar, yeni kurulan Milletler Cemiyeti’nin (iki emperyal gücün hakimiyetinde olan bir organ) kendilerine verdiği sözde yönetim “mandaları” ile kontrollerini pekiştirdiler.
Britanya’nın Filistin’deki politikaları, 1930’ların sonlarında Arap ayaklanmasını acımasızca bastırmaya başlamadan önce rakip ulusal hareketleri bir çatışma rotasına soktu. Britanya kuvvetleri daha sonra, Birleşik Krallık’ın göç vaatlerinden vazgeçtiği ve daha önce Nazi işgali altındaki Avrupa’dan kaçmış olan Holokost’tan sağ kurtulan mülteci teknelerini geri çevirdiği bir dizi kaotik politika değişikliğinin ortasında Siyonist milislerin isyanıyla karşı karşıya kalacaktı.
SINIR ÇİZDİLER, YÖNETEMEDİLER
İsrailli tarihçi Tom Segev bana “İngilizler bu şeyleri nasıl yöneteceklerini bilmiyorlardı” dedi. “[Onlar] Filistin’e sevimli bir evcil hayvana davranıldığı gibi davrandılar. Sahip olmak güzel ama aslında bize çok fazla sorun yaratmamalı” diye ekliyor.
Bu arada Fransız Mandası, 1920’lerin başlarında, yine acımasızca bastırdıkları bir Arap isyanından önce, stratejik bir mevzi oluşturmak için Lübnan’ı Suriye’den ayırdı ve tüm bölgeye yeni sınırlar dayattı. Tarihçi James Barr’ın bize söylediğine göre bölgeleri etnik kökene ve dine göre ayırdılar; bu “çok açık ve alaycı” bir bölme ve yönetme girişimiydi.
NAKBA: BÜYÜK FELAKET
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda İngiltere ve Fransa çekildi. Londra, Filistin’de, İsrail Devleti’nin ilan edilmesi ve Arap ordularının işgal etmesi nedeniyle, geri çekilmenin artan bölgesel çatışmayı bölgesel savaşa dönüştüreceğini biliyordu
Bay Haddad’ın ebeveynleri, köyün Yahudi paramiliter güçler tarafından tahrip edilmesi üzerine El Bassa’dan kaçtı. 1947-8 çatışmaları sırasında en az 750.000 Filistinli kaçtı ya da Filistinlilerin ‘Nakba’ ya da ‘felaket’ dediği olayda evlerinden zorla çıkarıldı. Bay Haddad, komşu Lübnan’daki bir Filistin mülteci kampında doğdu ve büyüdü.
LÜBNAN İÇ SAVAŞI
Fransa’nın Lübnan’daki yönetiminin ardından Hıristiyanlar ve Müslümanlar arasındaki hassas mezhepsel iklim, Filistinli mültecilerin de eklenmesiyle istikrarsızlaştı. İsrail’e saldırılar düzenleyen silahlı grup olan Filistin Kurtuluş Örgütü’nün (FKÖ) yükselişi sırasında bu durum daha da kötüleşti. Ülkede aynı zamanda hâlâ Suriye ve Mısır ile bölgesel pan-Arap ittifakını destekleyen güçlü yetkililer de vardı; bu hareketin kökleri mandalara karşı isyana ve daha öncesine dayanıyordu.
Lübnan daha sonra mezhepsel bir iç savaşa sürüklendi. Ailesi Filistinli Hıristiyanlardan oluşan Bay Haddad, 16 yaşındaki erkek kardeşinin, 1975 yılında Filistinlileri hedef alan ve Beyrut’un kuzeyindeki mülteci kampına saldıran Hıristiyan Lübnanlı aşırı milliyetçiler (Falanjist milisler) tarafından nasıl vurularak öldürüldüğünü anlatıyor.
Ertesi yıl silahlı adamlardan bir gardıropta saklanarak kaçarak toplu bir katliamdan sağ kurtuldu. Hayatta kalanların milisler tarafından korkunç ve barbarca aşağılanmasını anlatıyor.
Bay Haddad bana, çocukluğunda yaşadıklarına kadar uzanan travma sonrası stres bozukluğunun (TSSB) ömür boyu süren semptomlarını yönettiğini söyledi.
KADIN KILIĞINDA KAÇIŞ
İngiliz güçlerinin kadınları ayırdığını anlatan “Annemle babam da sanırım travma sonrası stres bozukluğu yaşadılar çünkü onlar da çocukken pek çok şey görmüşlerdi. Ve babamı hayal edin, sorguya çekilmek üzere İngiliz birlikleri tarafından götürülmek üzereydi” diyor. 1938’de El Bassa’daki zulüm sırasında askerler tarafından gözaltına alınan erkeklerden.
Bay Haddad, kendisini kız kılığına sokan bir köylünün, o zamanlar ergenlik çağında bir çocuk olan babasını, kadınlardan oluşan bir aileye yönelttiğini söylüyor.
“Böylece onu sadece örttüler, başını bir eşarpla örttüler ve ona bir elbise verdiler. Böylece onu işkenceden kurtardılar” diyor.
Birleşik Krallık hükümeti, 30’dan fazla kişinin ölümüne yol açtığına inanılan El Bassa’daki vahşeti hiçbir zaman kabul etmedi.
SONSUZ SÜRGÜN…
Bay Haddad, Avrupa’dan nasıl evine dönemediğini anlatıyor.
Şöyle diyor: “Sanki büyük bir parçam eksikmiş gibi. Kendimi tamamen yabancı olduğum okyanustaki bir ada gibi hissediyorum.”
